We kunnen zoveel doen en de ontwikkelmogelijkheden zijn eindeloos. Maar dat er zoveel kansen op je pad komen betekent niet dat je ze allemaal moet pakken.

Al te vaak zien we dat mensen niet zelf in controle zijn over hun ontwikkeling. Een baas of opdrachtgever verlangt dat je bepaalde werkzaamheden verricht en daarvoor moet je bepaalde vaardigheden ontwikkelen. Of je partner die een andere houding van je vraagt. Of dat succesvolle rolmodel doet iets wat jij niet kan en wat heeft geleid tot zijn of haar succes. Voor je het weet ben je vaardigheden aan het ontwikkelen waar je in de kern niet achter staat.

Het is gebleken dat ontwikkeling beter en langer beklijft wanneer het zinvol is. Daarmee bedoelen we dat je weet waar je het allemaal voor doet. Wanneer je weet wat jouw dromen en grote doelen zijn kun je makkelijker bepalen (en voelen) wat je moet doen om die doelen te bereiken.

Wat je uit boeken of van anderen leert wordt pas écht waardevol als je het in de praktijk kunt toepassen. Wij hebben gezien bij de meer dan 10.000 mensen die we begeleid hebben dat je je sneller ontwikkelt wanneer je zo snel mogelijk in die praktijksituaties komt om daar te oefenen. Tegelijkertijd zitten veel mensen in een omgeving waar ze niet vrij kunnen oefenen, experimenteren of fouten maken. Er wordt een vorm van ‘onveiligheid’ ervaren. Er is geen speelruimte. Daarom beginnen wij altijd met het bouwen van een veilige speelomgeving.

Iedereen doet op een gelijkwaardige manier mee en kan zo eigen kennis, krachten, talenten en ervaringen ontdekken en inzetten.

“Those who teach get to learn twice” is een van onze favoriete motto’s

Het zou toch zonde zijn als dit voorrecht alleen door de trainer, coach of consultant wordt benut. Wij geven deze ontwikkelkans aan iedereen terug!

Zelfontwikkeling is niet ‘solo’ het is ‘sociaal’. Uiteindelijk verhouden we ons altijd tot anderen (tenzij je als kluizenaar in de bergen leeft). We komen elkaar tegen, we zijn in interactie met elkaar, we willen wat van elkaar.

Hoe we ons gedragen, hoe we groeien en hoe we onszelf soms klein houden zie je het beste in interactie met anderen. Zelfontwikkeling binnen groepen werkt zo effectief omdat je in de praktijk bezig bent. Je komt niet meer weg met uitspraken als “ik zou dat zo en zo doen…” of “jamaar, als…”

Je beweegt automatisch van praten over gedrag naar het tonen van dat gedrag. Als je daar bovenop ook geregeld de tijd neemt om een stapje terug te doen en te kijken wat er tussen anderen gebeurt kun je nog een level hoger komen. Je ziet anderen, hun gedrag en hun interacties. Niet om te kunnen oordelen maar om die oordelen te onderzoeken en je zelfonderzoek te starten: wat vind ik hier van? Waarom vind ik dat? Waar komt dit vandaan? Wat wil ik met deze inzichten? Welke mogelijkheden zijn er nog meer voor mij?